ความตกลงเขตการเสรี ไทย-ออสเตรเลีย Subheading

วัตถุประสงค์

เพื่อความร่วมมือในทางเศรษฐกิจระหว่างไทยและออสเตรเลีย ที่จะขยายการค้าระหว่างกันโดยการปรับลดภาษีให้ต่ำลง และเป็นศูนย์ เพื่อเกิดการค้าอย่างเสรีในที่สุด

ระยะเวลา

เริ่มมีผลบังคับใช้ ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2548

ขอบเขตของสินค้า

ออสเตรเลียให้สิทธิพิเศษฯ แก่สินค้าทุกรายการ (6,108 รายการ)

(ดูตารางที่ 1 รายการสินค้าและอัตราภาษี)

ไทยให้สิทธิพิเศษฯ แก่สินค้าทุกรายการ (5,505 รายการ)

(ดูตารางที่ 2 รายการสินค้าและอัตราภาษี)

การลดหย่อนภาษี

ออสเตรเลีย

1.  ลดเป็น 0 ทันที จำนวน 5,083 รายการ

2 ลดเป็น 0 ภายในปี 2553 จำนวน 786 รายการ

3. ลดเป็น 0 ภายในปี 2558 จำนวน 239 รายการ
ไทย

1. ลดเป็น 0 ทันที จำนวน 2,724 รายการ

2. ลดเป็น 0 ภายในปี 2553 จำนวน 2,411 รายการ

3. ลดเป็น 0 ภายในปี 2558 จำนวน 313 รายการ

4. ลดเป็น 0 ภายในปี 2563 จำนวน 53 รายการ และปี 2568 จำนวน 4 รายการ

กฎว่าด้วยแหล่งกำเนิดสินค้า

-กฎทั่วไป ซึ่งเป็นกฎหลักหรือกฎทั่วไปใช้กับทุกสินค้า

-กฎเฉพาะสินค้า เป็นกฎที่ใช้กับสินค้าเฉพาะรายการ หรือ กฎที่ยกเว้นจากกฎทั่วไป

(ดูกฎแหล่งกำเนิดเฉพาะสินค้า)

ภายใต้ข้อตกลง FTA ไทย-ออสเตรเลีย ไม่กำหนดให้ใช้กฎทั่วไป

สินค้าภายใต้ TAFTA จัดอยู่ในกฎนี้ เกณฑ์ที่ใช้มีดังนี้ 
1. กฎการผลิตหรือการได้มาจากวัตถุดิบในประเทศทั้งหมด 
   (Wholly Obtained Goods)

2. การเปลี่ยนพิกัดศุลกากร (Chang in Tariff Classification)   
3. กฎสัดส่วนมูลค่าวัตถุดิบภายในประเทศไทย /ออสเตรเลีย 
   (Regional Value  Content  : RVC) ซึ่งส่วนใหญ่กำหนดไว้ที่ไม่ต่ำกว่าร้อยละ 40
   หรือ ร้อยละ 45 ของราคาสินค้า F.O.B.  
   สูตร              RVC      =      FOB – VNM   x 100

                                                    FOB

   FOB  =  Free On Board (ราคาสินค้าตาม เอฟโอบี)

   VNM = Value of Non-Originating Material (มูลค่าวัตถุดิบที่นำเข้ามาเพื่อใช้
    ผลิตภายในประเทศโดยราคา CIF)

การขอใช้สิทธิลดหย่อนภาษีภายใต้ FTA ไทย-ออสเตรเลีย

สินค้าที่กำเนิดหรือผลิตได้ดังกล่าวข้างต้น จะต้องมีหนังสือรับรองแหล่งกำเนิดสินค้า 

(ดูตัวอย่าง Form FTA) ไปแสดงต่อศุลกากรประเทศผู้นำเข้า